Dzieje szkoły od 1946 do 1959 roku
3. września 1946 roku był dniem rozpoczęcia działalności pedagogiczno-wychowawczo-opiekuńczej szkoły podstawowej w naszym osiedlu, które wtedy nosiło nazwę Wielichowo. Zarząd gminy Wołynin, oraz pełniący wówczas obowiązki kierownika szkoły Edward Janusz, wybrali największy dom w osiedlu przy ulicy Wincentego Witosa 33 (obecnie Bałtycka), który po remoncie i adaptacji przystosowany został do prowadzenia działalności pedagogicznej i wychowawczej. W wybranym budynku mieściły się cztery izby szkolne, kancelaria i pokój nauczycielski. Brak było natomiast szatni i sali gimnastycznej, co utrudniało pracę, zwłaszcza zimą. W budynku nie było elektrycznego oświetlenia, a drewniane sanitariaty znajdowały się za budynkiem. Naukę rozpoczęło wówczas 86 uczniów. Obowiązki kierownika pełnił Edward Janusz, a pierwszą nauczycielką była Maria Chomińska. Po śmierci E. Janusza, 1. września 1947 roku kierownikiem szkoły został Jan Chmielecki. W następnych latach w szkole zatrudniono kolejnych nauczycieli: Olgę Janusz, Zygmunta Struniawskiego, Eugenię Sienkiewicz. Na początku była to szkoła 3 klasowa, później sześcioklasowa, dopiero od 1948 roku powstało 7 klas. W 1948 roku Wielichowo zmieniło nazwę na Wielgowo, oraz przynależność administracyjną, co wiązało się z dofinansowaniem. Dzięki temu uruchomiono pracownię fizyczno-chemiczną, świetlicę, szatnię oraz umywalnię. W 1951 roku zainstalowano w budynku oświetlenie elektryczne oraz bieżącą wodę. Szkoła praktycznie nie posiadała żadnych pomocy naukowych. Nauczyciele wspólnie z uczniami i rodzicami uczniów wykonali wiele pomocy do nauki w szkole. W 1952 roku funkcję kierownika szkoły objęła Halina Dziedziak, która później od 1957 roku pracowała w bibliotece szkolnej. W lipcu i sierpniu 1954 roku przeprowadzono remont kapitalny budynku, mający na celu całkowite przystosowanie pomieszczeń do pełnej realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego. Koszt remontu wyniósł 60 tysięcy złotych. Budynek szkolny został odnowiony, a na sąsiedniej posesji urządzono salę gimnastyczną, która służyła również jako miejsce imprez kulturalno-oświatowych organizowanych przez nauczycieli dla miejscowego społeczeństwa. 1. stycznia 1955 roku, po przyłączeniu Wielgowa do Szczecina, szkoła otrzymała numer 13. Wzrost liczby oddziałów do 15 spowodował konieczność zwiększenia ilości izb lekcyjnych. W tym celu przystosowano drugi budynek mieszczący się przy ulicy Bałtyckiej 16. W 1956 roku do szkoły dołączono dwie sale w trzecim budynku przy ulicy Bałtyckiej 6, po przeniesieniu istniejącego w tymże budynku przedszkola do nowej siedziby na ulicę Wiślaną. Zatem od 1956 roku praca dydaktyczno-wychowawcza szkoły odbywała się w trzech budynkach leżących na przestrzeni 600 metrów. Praca i nauka w trzech budynkach szkolnych była bardzo trudna. Kłopotliwe było też utrzymanie tych budynków. Żaden z nich nie posiadał centralnego ogrzewania, a w salach lekcyjnych były piece kaflowe. W 1957 roku, na długie lata, kierownikiem szkoły został Edward Dziedziak. Wobec faktu rozdrobnienia szkoły i wzrostu liczby mieszkańców oraz uczniów, 2. sierpnia 1958 roku rozpoczęto budowę nowego budynku szkolnego przy ulicy Bałtyckiej 1a. Budynek ten został ukończony w 1959 roku a wartość tej inwestycji wyniosła 4.395 tysięcy złotych. 2. września nastąpiło w nim uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego 1959/60. Od tamtej pory jest on siedzibą szkoły.
Materiał opracowała L. Kowalczyk na podstawie pracy magisterskiej Kazimierza Mazura pt. „Dzieje Szkoły Podstawowej nr 13 w Szczecinie w latach 1946-1966” oraz w oparciu o dokumenty szkolne.
Najstarsza kronika Szkoły Podstawowej nr 13 od 1959 roku.
Kronika Szkolnego Samorządu Uczniowskiego od 1959 do 1974 roku.
Kronika biblioteki szkolnej
